Cinnet

Bugün bir çılgınlık yapasım var.
Dün
ve
dünden
önceki
gün
gibi
aynı.
..
Yapmalı mı?
Yapmamalı mı?
...
Durmalı mı?
...
Boktan klişeleri geçelim,
Gerçekçi olalım;
Ne kadar süre daha bu kabuğun altında durabilirim?
Daha ne kadar gizlenebilirim bu varettiğim yaratılışla?
Bir gün mü?
İki mi?
Bir hafta daha mı?
Bir ay mı?
...
İncecik bir ip bu yürüdüğüm.
Her bir saniye sonraki göz kırpışım sanki sonuncusu olacak bu keyifsiz saklambaçta
İçteki bırak artık diyor sabahtan akşama bırak.
Olmadığına bürünmeyi, savaşmayı kendinle bırak.
Yürümeyecek.
...
Haklı.
...
Gitmeyecek gidemeyecek daha öteye...
Bu direniş
Bu kontrol.
Bu sabır.
...
Bu çıkmak isteyen şey...
Herneyse çok başka,
Hepsinden başka,
Daha önce olmadığı kadar güçlü,
Her ne ise içimden fışkırıp masaya,
Odaya,
Sokağa taşan.
Yolu yok, belli ki durdurulamayacak,kaçınılmaz olan,
Engellenemeyecek.
...
Acayip...
Garip...
Tutması, kavraması, anlaması imkansız,
Sıcak gibi...
Hem soğuk.
...
Hem sessiz,
Usulca yaklaşan yaşlı bir gemi...
Hem gürültülü
Sağır eden bir ıslık gibi.
...
Eşsiz bir fırtına bu gelen, kirpiklerimde hissedebiliyorum yaklaşan tuzlu rüzgarını,
Şimdiden nemi yakıyor gözlerimi.
...
Görülmemiş bir karnaval,
...
Bir katliam,
...
Yılların intikamı olacak.
...
Yak, yık, yok et onun duyulacak sesi,
Baştan yarat kalacak kanayan kulaklardaki izi,
Önüne geçilemeyecek...
Cesaret dahi edilemeyecek...
İşini bitirip gidene dek kimse başını yerden bir an olsun kaldıramayacak.