Büyük Kaçış

Geçen gün erken saatlerde insan kaynaklarından falanca falanca kişinin işten ayrıldığına dair bir e-posta aldık.
Ben tabi yeniyim bu işyerinde haliyle pek öyle tanımıyorum kimdir nedir bu kişi.
Fakat departmanda herkes yakından tanıyormuş kendisini.
Sabah sabah ofiste hemen dedikodular dönmeye başladı tabi.
Kimi acaba nereye gitti dedi.
Kimi vay be dedi bıracağım diyordu zaten kaç zamandır.
Kimi de daha geçen gün konuşuyorduk hiç çaktırmadı valla dedi.
Derken daha fazla dayanamayanlar hemen telefonlarına sarıldı kendisine ulaşmaya çalıştı,
Kimse ulaşamadı.
Dört ayrı kişi yarım saat içinde defalarca aramasına rağmen telefon hep meşgul çaldı. Orada anladım ki sadece bu ofisde değil dışarıda da pek çok insan merak içindeydi.
Acaba kimdi bu adam? Neden merak ediliyordu bu denli?
Sonunda sordum ben de dayanamayıp;
Nedir yani dedim, neden bu kadar şaşırıyorsunuz adam işten çıkamamaz mı?
Yan masamdaki arkadaş, çıkar çıkar tabi de, yıllardır ağzındaydı. İnsan normal olarak merak ediyor. Nasıl karar verdi de gitti.
Yıllardır dedim ha?
Zaten on yıldır burada çalışıyormuş... en az üç dört yıldır da işi gücü bırakıp Ayvalıktaki evlerine yerleşmekten bahsedermiş.
Farkettim ki ofis arkadaşlarım efsanevi bir kaçış hikayesi duymak için yanıp tutuşuyordu.
O hep aklımızda, içimizde olan masalsı “gitme” fikrinin nasıl gerçekleşmiş olabileceğini bilmek istiyordu.
Anlamıştım duymak istedikleri hikayenin değerini.
Anlamıştım evet... ama bir terslik vardı. Kağıt üstünde değil içimde hissetmiştim o tersliği.
Derken öğlene doğru ikinci bir e-posta daha geldi insan kaynaklarından. Adına burada Umut Abi demek istiyorum kendisinin.
Umut Abi trafik kazasında ölmüş .
Cenazesi de bugünmüş.
Kimsenin ağzını bıçak açmadı kalan bütün gün. Bizim tarafta yapılması gereken işlemleri de ben yaptım.
İnsanların eli varmadı, ben kapattım “kullanıcının” hesabını, aldım yetkilerini.
Şimdi aklımda önemli önemsiz binbir tane soru;
Önce diyorum ölüm haberi gönderilseydi daha doğru değil miydi? Ne yani insandan önce işci miyiz biz?
Kimbilir bizim kullanıcı hesaplarımızı kimler, ne zaman, nasıl bir ruh haliyle kapatacak?
Yine böyle... benim gibi üzülecek mi yarıda kalmış bir adam için?
...
Acaba diğer tarafta bir Ayvalık var mı?
Varsa da...
Yoksa da...
Artık yapacak bir şey yok.
...
Tanımadığım Umut Abi huzur içinde uyu.