Tüm kalbimle yalvarsam...
Desem ki tanrıya,
Çok çektim bunca zaman
Artık tüm zenginliklere sahip olsam?
Hayat bana güzel olsa?
Hiç üzülmesem?
Bir daha hiç ağlamasam...?
...
O da beklenmedik babacan tok bir sesle cevap verse içtenlikle,
Eyvallah,
Al götür hepsi senindir evladım dese.
...
Ben gülüp oynarken güneşli yollarda keyifle,
Aniden seni görsem.
Yutkunamasam.
...
Sen bırak diye buyursan tüm bu sahip olduklarını,
Ben unutsam öncesini,
Terketsem hepsini.
...
Yine de yüz vermesen.
...
Ağlasam,
Ama çok ağlasam,
Harab olsam senin için,
Tükensem.
...
Sonunda sen de sevsen,
Halime anlayıp, üzülüp gelsen yanıma,
Sarılsan sıkı sıkı.
...
Ama geç kalmış olsan.
...
Ben o sırada ağır hasta olup acı içinde ölsem,
Unutamasan,
Her gün daha da çok özlesen,
Yapamadıklarımızın hayalleriyle yıllarca ağlasan,
...
Ben dirilsem yağmurlu şimşekli soğuk bir gecede aşkının gücünden,
Topraktan fışkırıp evinin yolunu bulsam,
Pencereden içeri süzülsem,
Görür görmez dayanamayıp ağlasan,
...
Şşşşşşş,
Geçti aşkım desem,
...
Koklasam saçlarından.
...
Hemen sonra tanrı bize çok kızsa,
Sana ölümü bekleyemedin,
Bana cehennemden kaçtım diye.
Ayırsa bizi yine,
Yüzyıllarca sürgün etse,
Bizi bizim olmadığımız başka türlü yerlere...
...
Sonunda o da acısa halimize,
Üçyüzbirinci yüzyılda kavuştursa...
...
...
Ya da bu kadar çok uğraşmasak aşkım...?
Hayat kısa.
Sen şimdi çalsan zili,
Hatta çalmasan...
Çalmasan da ben ayak seslerini duysam,
Parçalarcasına açşam, söksem kapıyı.
Çok ıslak,
Durmaksızın öpsem boynundan,
Okşasam bacaklarını,
Göğüslerini,
Kavrasam tüm kıvrımlarını,
...
Sonsuza dek içinde kalsam.
0 yorum:
Yorum Gönder