Hakkımda

Belki bazılarınız iyi kötü tanımışsınızdır beni,
Gerçekleri detaylarda ararım.
Küçük parçalarda.
Bulduğum kırıntıları birleştirerek bütüne ulaşmaya çalışırım.
Ne de olsa büyük resmi bir anda görebilmek zor.
Epey zor.
Oluyor ya da olmuyor ama denediğim şey bu.
“Birleştirmek”.
En başta kendimle ilgili konularda uyguluyorum bu yolu.
Her hareketimi, cümlemi, tepkimi, duruşumu, hissettiklerimi inceliyorum
Özünde nereden geldiklerini, gerçek amaçlarını merak ediyorum.
Bilmiyorum siz kendinize bu tarz yaklaşıyor musunuz?
Başından beri...
Ben sürekli yapıyorum.
Yanlış anlamayın iyi bir şey olduğu için söylemiyorum bunu,
Aksine tahmin edilenin bile ötesinde yorucu,
Hatta gereksiz...
Yine de,
Ne kadar iyi özelliklere sahip olduğum kadar,
Ne kadar kötü olduğumu da sonuna kadar bilmek istiyorum.
Başkalarını anlayabilmek için önce kendimi anlamak zorundayım
Neden bu kadar çaba...?
Çoğunlukla sorduğum bu kendime.
Ama bazı şeyler vardır ki sizi siz yapar,
Onu yapıp yapmamayı seçemezsiniz,düşünemezsiniz bile,
Bu da onun gibi bir şey işte.
...
Sorgulanamaz bir sebepten ötede duruyor cevaplar,
Onu kurcalamak nedense biliyorum hiç haddim değil
...
Kendimi anlayamazsam biliyorum ki hiç kimseyi de anlayamayacağım.
Kendimi anlamamın tek yoluysa kendimi her yönümle bilmem ve kabul etmem,
Kendimi bilip kabul etmeliyim ki sıra size gelsin,
Size ulaşabileyim.
Yine aynı soru
Ulaşınca ne olacak...?
Anlayınca tamamen sizi ne olacak...?
...
Belki sadece nihai kararım olan türün yok olması gerektiği gerçeğini ertelemeye çalışıyorum,
İçimde kalan son umutla.
Belki de bağışlayacağım sonunda sizi,
Tüm yaptıklarınıza rağmen.
Öte yandan ben kimim ki bütün bunları yapabileyim...?
...
Kimim?
...
Batu Yazan.
İnsanları sevdiği kadar,
Nefret de edenim ben.
İnanın fırsatım olsa çektiğiniz acılar yüzünden herbirinize sarılır kucaklardım.
Ve yine fırsatım olsaydı birbirinize çektirdiğiniz acılar yüzünden herbirinizin gırtlağını ayrı ayrı keserdim.
Acı çeken, kazık yiyen herbir birey diğerini de karanlığa çekti.
Her bir canavar, kendi gibi başka bir canavar daha yaratmayı seçti.
Bir yanım iyi olun artık diye dua ediyor her gece inanmadığım tanrıya.
Bir yanım nerede kaldı bu meteor diye homurdanıyor.
...
Bu Dünyayı biz bu kadar mutsuz, keder dolu ve yaşanmaz hale getirdik.
Çocuk bahçesinde gününü gün eden,
Tozu dumana katan,
Kedilerin kuyruğuna teneke bağlayan, kendi dışındaki hiç bir varlığı umursamayan, tüm oyuncaklarını kıran, yanındakinin kafasına taş atan saçını çeken şımarık, arsız çocuklarız,
Biz.
...
Biz yaptık.
Biz yok ettik gezegeni.
...
...
Neden?
...
Tüm kalbimle...
Saniyeler içinde parlayan en yoğun hislerimle ve ardından gelen tüm hissizlik ve kalpsizliğimle,
Ben hiç kimse değilim elbette.
Sadece nedeni anlamaya çalışanım,
Merak edenim kalıbın altında yatanı.
Görmek isteyenim.
En fazla,
Bir küçük tokatım.