Ölümsüzlük

Kırkaltı kromozonumuzu bir sonraki nesle aktarmak mı yani bütün mesele?
...
Bilimsel olarak ölümsüzlükten nedir ondan bahsediyorum.
Lisede fen derslerini iyi dinlemiş herkes iyi bilir ki yirmi üç anneden, yirmi üç babadan gelen kromozomlardan varolmuş... garip canlılarız.
Yarımız annemiz,
Yarımız babamız.
Daha önce duymamış olanlar için söylüyorum;
Eğer iki çocuk sahibiyseniz bilin ki,
Bilimsel olarak ölümünüzden sonra bile varolacaksınız.
O yaşayan iki çocuğunuzun size ait yirmiüç yirmiüç toplamda kırkaltı kromozonu sizi bir sonraki çağa taşıyacak.
...
Haha
HA!!!
Yani ölümsüzlük genetik devamlılık ha?
Bazen “bilim” doğru ya da yanlış
...
Benim için gerçekten hiç bir şey ifade etmiyor.
Siz de hissediyor musunuz? Bazı şeylerin “ne olduğu” hiç de öyle araştırılarak düşünülerek anlaşılamıyor.
Ama düşünerek,
En azından “Ne olmadıklarını” anlayabiliyorum.
Bir çıkış noktası veriyor.
Herkes biliyor aslında çocuğunuz değil sizi devam ettirecek olan.
Değil tabi ki değil.
Bu sadece çok tercih edilen hayvani bir çırpınış,
...
Çok çocuk,
Çok sevgi
Tapılmaya aç bir tanrı, bir kral,
Ona ait kullar yaratma çabası gibi.
Gerçek gözlerimizin gerisinde, bakmazsak görebileceğimiz özel bir yerde.
Biliyorum;
“Ölümsüzlük” değil asla hücresel bir sonsuz varoluş,
Ve değil “ölüm korkusu” hiç birimiz için fiziksel bir son bulacak olmanın verdiği,
Çaresiz tedirginlik.
Unutulup gidecek oluşun önüne geçmeye çalışmaktan öte değil bu çaba.
“Tekiz”
Bunu çok iyi biliyoruz.
Mesele tek olan bizlerin kuruyup gidecek, silinip bitecek olması tarih sayfasından,
Basit bir sevilmek, basit bir yaşamak değil mesele.
Tekiz evet basit kısmı bu,
Ama zor olana ihtiyacımız var.
Ölümsüzlük için zor olana ulaşmalıyız
“Çok olmaya”
Olduğumuzda da
Bittiğimizde de, çok olmaya
...
...
Kan emip yüzyılları devirmek,
Ya da sakin, risksiz, güvenli bir rutin içinde huzurla yaşlanmak değil istediğim.
...
Bir hatıra istiyorum,
İsyanınızda
Aşkınızda
Öfkenizde
...
Üç beş tane lafım,
Tek bir kelimem,
Bir parçanızda benden sonrada yaşasın istiyorum.
...
Tek bir harfim kalsın zihinlerde.
Bir de hep kedisi yanındaydı dense...
...
...
Hatırlanmamak;
Yaşayan bir insanın bile nefes alırken ki sonu,
...
Ölüm;
Bir daha dönülüp bakılmayacak yankısız bir yaşamın,
Fotoğraftaki derinliksiz gülüşü.