Toz ve Rüzgar

Hiç olmayan bir şey gördünüz mü daha önce?
Olmayan bir şey görülebilir mi? Anlatılabilir mi?
Ya bir hikaye duyduk mu olmayan şeyler hakkında? Hikaye uydurulabilir mi olmayan bir şeyler konusunda?
Yoksa olmamış bir şey hakkında konuşmak onu var mı edecektir?
Anlatmaya çalışmak olmayanı, varetmeye çalışmak mıdır onu?

...
Neyse ne...
...
Peki hayat gerçekten yarı dolu yarı boş bir su bardağı değilse? Ortada bardak falan hak getire hiç bir halt yoksa.
Bu eller, bu beyin, bu durmadan attığını sandığım kalp, aslında yanıp sönen, bir saniyede kırpışıp biten küçük bir ışıksa?
Hatta ışık bile değilse?
Nefes aldığım için var denebilir mi bana? Seviştiğim için? Yemek yediğim, susadığım ya da bir şeyler anlatıp, yazdığım, güldüğüm için varolduğum söylenebilir mi?
Peki varolmak sence ne lanet herif diyor olabilirsiniz. Bende onu diyorum sanki çok emin değilim ne olduğundan.
Farkında olmak mı varolmak?
Neyin farkındayım ki? Şuan yaşadığımın ve öleceğimin farkında mıyım? Hayır sadece öyle olacağını biliyorum ama farkında değilim. Farkında olsam bu denli boşa harcamam günlerimi.
Yoksa ufka geleceğe bakmak mıdır varolmak?
Sanmıyorum.
İyimser ya da kötümser olmanın bir şeyleri değiştiremeyeceği, çünkü aslında o bir şeylerinde özünde olmadığı garip bir yer burası. Ne kadar öteye bakarsam bakayım uzay boşluğunda ıssız bir kum tanesi olduğum gerçeğini görüyorum. Bu fikir pek varolmak gibi gelmiyor bana.
Belki de ilerlemek, devam etmek, yol almaktır varolmak.
Peki ya yarın uyanacak olmamın bırakın dünyayı benim için bile bir önemi yoksa?
Bugün ve bugünden öncekilerde yaptığım gibi yürümeye devam ettikçe bu yollar beni yine hiç bir yere götürmeyecekse?
Bir anlamı yoksa yani diyorum devam etmenin,
Bir amacı yoksa hayatımın. Zorla bir şeyler yükleyip, renklendirip, canlı tutmaya çalışıyorsam, dökme suyuyla döndürmek için yırtıyorsam kendimi? Bu mudur varolmak?
Acı mıdır, yorulmak mıdır, uğraşıp durmak mıdır, boşlukları doldurmaya çalışmak mıdır varolmak?
Nedir?
Geride birşeyler bırakmak mı varolmak? Güzel anılar mı kalacak...?
Her şeyin silinip gidecek.
İçinde bulunduğum anı dolduramıyorken başka zamanlara taşması nasıl beklenebilir ki yaşamın?
Geriyi ileriyi unutun desem.
Varolmak yaşamanın kendisi de değildir desem.
O da değil desem, bu da değil desem, öbürü de değil, yok imkanı yok desem. Sonra sıkılıp saatlerce sussam kedimi sevsem bu karanlık odada.
Sonra bir kaç saatin ardından... sadece sessizce şöyle söylesem;
Varolduğunu hissetmediğini nasıl anlatabilir bir adam,
Bu yaşam sırf toz ve rüzgardan ibaret demekten öte?