Anlam

Bir insan,
Farkeder mi kendindeki garipliği?
...
Siz eder misiniz?
...
Çoğunluğa ters düşmedikten sonra,
Kim gerçekten sorgular deliliğini?
...
Çok olmak haklı olmak mıdır?
...
Kurallar nerede başlamıştır,
Nerede biter?
...
Saçma ve mantıklı,
Doğru ve yanlış arasındaki çizgi...
...
Sizce içinde yaşadığımız düzen,
Sınırsız bir irade tarafından mı çizildi?
...
De ki işte bu;
Bu adamı tanırdım.
Vah yazık,
Göz göre göre yitip gitti.
...
Hayatta hep zararlı şeyler lezzettli öyle değil mi?
...
Boşuna anlamaya çalışmasın kimse,
Hiç bir şey söylemeye çalışmıyorum zira.
Alt alta, kısa kısa yazılmış cümleleri gören yüksek zekalar da bu nasıl şiirdir demesinler sakın.
Değil.
Bu hiç bir şey değil.
Aynı benim,
Senin gibi.
...
Böyle olsun istiyorum sadece.
Varsa bir başı ya da sonu,
Bırakacağım hep olduğu gibi,
Birbirine girmiş kalsın öylece.
...
Anlatırken bir şeyleri,
Anlamlandırmaya çalışmanın,
Hiç bir anlamı yok kimse için.
...
İşe yaramayacak.
...
Eninde sonunda herşey aynı olacak.
Herkes başka bir anlam ya da anlamsızlık bulacak.
...
Görebiliyorsan bir espirisi olduğunu,
Şayet inanıyorsan bir derinliği olduğuna,
Zaten yapacaksın.
Arayıp da “bulacaksın”,
O iyi kötü,
Anlamı.
...
Ve
O hep olduğu gibi,
Yine sana özel olacak.