Erkeğin "Yol Sorma " Psikozu

Tekrar merhaba insanlık. Nasılsınız bugün?
-Ölmedik sürünüyoruz.
Bunu duyduğuma çok sevindim. Ben de keza iç güveysinden halliceyim. Hadi o zaman bugünün konusuna geçelim. Konumuz: “Erkeğin Yol sorma Psikozu” (Psikoz nedir bilmeyen varsa en altta açıkladım)

Bakın lütfen konuya ehemmiyet verin, dalga geçmeyin zira bu bizim için sandığınızdan çok daha ciddi bir meseledir. Biz erkekler bayanlar bilmese de türlü türlü zorluklarla savaşarak yaşıyoruz, bu yol sorma hikayesi de bu zorluklardan biri hakikaten canımızı çok sıkıyor. Yani hayat hiçte sandığınız gibi kolay değil bizler için. Öncelikle hep güçlü ve otorite sahibi olmak zorunda hissediyoruz kendimizi(neden bilmiyorum ama öyle hissediyoruz) İşte bütün mesele de bu aslında. Durun baştan toparlayarak söylüyorum. Güçlü olmak ya da olmamak işte bizim için bütün mesele bu! Güç dediğimde bunu algılayabildiğiniz en geniş anlamıyla algılayın zira burada bahsettiğim güç, mutlak bir güç, her alanda her anlamda ve her seviyede(yatak, iş hayatı, fiziksel kondisyon, bilgi seviyesi vs.) Her psikozumuzun kaynak noktası malesef bu. Konuyu daha derin incelemek isteyenler gugıl amcaya “Güç istenci” nedir diye sorsun.
Neyse konu alıp başını gidiyor, bir başka yazımda diğer psikozlarımızı da yazarım ama bugünlük konumuz sadece “yol sorma psikozu”
En başta şunu bilin ki birinin bizden daha çok bilgiye, donanıma(donanım derken onu kastetmedim, ya da kastettim mi acaba?) sahip olması gerçeğini hatta olasılığını “hiç sevmiyoruz”(hiç). İsterse yol sorulacak o adam mekanın yerlisi olsun farketmez.
(Bu arada bu bir adam adama meseledir, kadınlara yol sorabiliriz bunda bir sıkıntı yok ayrıca yanımızda bir kadın yoksa yine herkese sorabiliriz ancakkkkk hiç bir bayanın yanında bir erkeğe yol soramayız, durum maddenin doğasına aykırıdır. )
Biz kendi kendimize yeten yaratıklarız.(En azında öyle olduğumuzu düşünmek istiyoruz) Kadın tüm sorumluluklarıyla bize aittir(bizce) ve tabiki bu sorumluluklardan biri de kadınımızın “noktadan noktaya transportasyonudur” O yüzden bizden elin adamına yer- yol -yön sormamızı talep etmeyin. Şahsım adına dağda taşta kaybolup üç hafta aç susuz kalmayı ama yine de kimseye yol sormamayı yeğlerim.(yeğlemek nedir ya ne gıcık kelime, siz tercih ederim şeklinde değiştirin lütfen) Ayrıca bu “varış zamanı” meselesi bu kadar önemli mi?
Ha önemli mi?
Değil... Olmamalı da... Süre önemli değil, biz önünde sonunda bulacağız o yolu siz hiç merak etmeyin ve yeter ki desteğinizi de eksik etmeyin. Ha üç saat ha beş gün sonra, çok büyük sıkıntı değil yani ayrıca bizi üzdüğünüze de değmez inanın. Bir kere sandığınızdan çok daha hassasız.
-Aha işte şurda biri var ona soralım yolu dediğinizde içimiz nasıl parçalanıyor hiç fikriniz var mı?
Yok tabi, olsa zaten yapmazsınız. Bakın siz o adamı işaret edip ona soralım dediğinizde bir yol gerçeğinden bahsediyor olabilirsiniz ancak biz öyle anlamıyoruz. Birebir gerçekte ne duyduğumu işte söylüyorum; (bu durum psikolojide “paranoid delüzyon” olarak geçer)
-Batu sen bu aracı varması gereken noktaya ulaştıramıyorsun, yetersizsin ama bak, orada yolda bir adam var. Kesin o senden yeterlidir, hadi ona soralım.
Aman Alahım cümleye bak!!
1-İçinde yetersizlik kelimesi var.
2-Yetersiz sıfatı size yüklenmiş.
3-Başka bir adam söz konusu......(Biran cümleyi bu şekilde öğelerine ayırınca cinayet sebebi gibi geldi neyse sonra sakinleştim)
Yani demem o ki bize bu cümle yerine, geçen hafta duşta bahçıvanla seviştim deseniz daha az kırıcı olabilir.(İmkansız olamaz o da çok kırıcı olur yapmayın, düşündüm kötü oldum.)Ama siz anladınız benim ne demek istediğimi.
Evet tamam bulamıyoruz o bilmem ne yaptığımın yolunu ama değer mi gelecekteki muhtemel çocuğunuzun babasını bu denli kırmaya incitmeye??
Biliyorum ki sırf bu soru yüzünden tüm iktidar duygusunu yitirmiş, iğdiş edilmiş hissi yaşayan pek çok yiğit aslan evde süt dökmüş kedi misali oturuyor.
Lütfen insaflı olun, bırakın bu baskıyı. Baktınız kayboldunuz, bilmediğiniz yerlere geldiniz, koyverin gitsin. Her ne kadar yolların ustası olamasak da bilin ki hala gözlerinizin hastasıyız.
Görüşmek üzere.

Vat tı fak iz psikoz?(Psikoz ne ola ki?)- Kısaca düşünce ve duyunun ağır oranda bozulduğu zihin durumunu.