Gömerler İnsanlar İnsanları

12 Temmuz 2016 Salı 0 yorum


Hissiz olmak gerekir,
Çünkü insanlar acıtır.

Kalabalıklar da çok. Yani unutun gitsin, yenemezsiniz tek başınıza.
Kaçamazsınız da uzaklara. Mutlaka biri denk gelir.

Yenilip durur insan, biliyor musunuz? Ömürler boyu yenilip durur.
Çok azdır, sırtı yerden ayrılır. Ama umut doludur. Aymaz. Üşenmez. Yeniden doğrulur. Doğrulduğu gibi de değneği tekrar yer alnına, oturur.
Açıktır kapıları çünkü insanın.
Açıktır acının kapıları ardına kadar.
Kilitleyemez cömert kalbini ve mühürleyemez azalan ruhunu.
Girerler içeri.
Acıtırlar insanlar, insanları binlerce ömür boyu.
Türlü bıçaklarla delerler etini.
Görmediği başka türlü renkli ateşlerle dalarlar tenini.
Ve gülerek yaparlar bunu.
Keyifle.
Şarkı söyleyerek. Kahkaha atarak.
Öperek.
Siz gözlerinin içine bakarken. Siz, sizi göremezken yaparlar.

Yer içer, doyar ve yıkar ortalığı giderler ardından.
Kalmamıştır alacakları. Bitmiştir hesapları. Ya da sıkılmışlardır en basiti.

Mum ışığında garip bir sızıyla kala kalır, anlam falan da veremezsin kan mı yoksa karanlık mı o ellerindeki.

Gerçek acıysa, unutamadığın o gülüşler zihninde solmaya başlayınca açar.
Gün ışığına çıkınca da görürsün yerdeki yarım gölgeni. Gövdendeki koca deliği.
Rüzgar sarsmadığında iyice anlarsın,
Nasıl sana değmeden içinden geçtiğini.
Bir an olsun yine de çıkmaz aklından bunu sana yapan.
Nasıl bir büyü ki tam olarak bir türlü silinmez derin bakışları,
Isırılası dudakları.

Çaresizliğin çözümsüz seçimsizliğidir katilini sevmek.
Yapılabilecek tek şey uzanıp gökyüzüne teslim etmekken naif hayalleri... Lanet olsun yapamazsın. Atamazsın. Bir türlü olmaz. Ondan geriye kalmış olana sarılırsın sıkı sıkı. Acına sarılırsın deli deli.

Gömerler insanlar, insanları, şişirilmiş egolara.
Gömerler insanlar, insanları, vaadedilmiş yalanlara.
Gömerler insanlar, insanları, küf tutmuş yataklara.

Gömerler insanlar, insanları... Celladına aşık binlerce budalayı.

0 yorum:

 

©Copyright 2011 Taboo | TNB