Hayalet

24 Şubat 2016 Çarşamba 0 yorum


Bir yaz Erdek’te amcamın deniz motorunu çalıştırmaya çalışıyorduk.
Aslında ben çalışıyordum kuzenim daha çok beni izliyordu. Küçük bir tur atmak istiyorduk denizde. Yaşlarımız 16-17 heralde. Emin değilim.
Motor çok uzun zamandır çalışmamıştı. Yıllardır. Bundan sonra da çalışmaya niyeti yok gibiydi.
Adı Hayaletti teknenin. Bir göl teknesiydi. Beyaz küt burunlu.Komşular dalga geçerdi hayaletle. O sular için uygun değildi yapısı. Sivri burunlu olmalıydı. Dalgaları önden alınca alabora oluyordu.
Ve evet çalışmıyordu motoru.
Ne yaparsam yapayım ne kadar benzin pompalayalıp ipi ne kadar güçlü çekersem çekeyim. Bir türlü başlamıyordu.
Güneşin alnında tutamağı çekip durdum. Çek çek çek çek.
Kuzenim de kalk gidelim deli misin çalışmayacak bu demedi. O da manyaktı. Gerçi dese de gitmezdim. Ellerimin içi parmaklarım soyuldu ipi çekmekten. Omzumu incittim. Sırtım deli gibi yandı güneşten.
Yine de olmadı.
Vazgeçmedik ama. Deliydik. Vazgeçme konusunda ciddi arızayımdır. Bırakmam.
Daha fazla çektim ipi, daha da güçlü. Çalışacaktı.
Tabi ki çalışacaktı.
Sadece ne zaman onu bilmiyordum. Duramazdım.
Hadi aşkım. Hadi güzel kızım lütfen.
Lütfen. Sana ihtiyacımız var.
İnsanlar bizi izliyordu sahilde.
Boşa bir uğraşı. Zaman kaybını. Gülüşüyorlardı. Bırak artık belli ki ölü dediler. Çalışsa da gidemezsiniz zaten. Deniz dalgalı.
Hayalet sonunda adına yaraşır şekilde geri dönmeyi bildi. Burada uydurma küçük bir kahramanlık hikayesi yazmıyorum.
4 saatin sonunda çalıştı motor.
Tar tar tar tarat tararrarararar...
Verdim gazı. Verdim verdim verdim verdim.
İyice açıldı.
Dokuz beygir. Sekizi ölü biri hayatta. Yeterdi. Çekti çıkardı bizi o cehennemden dönen tek beygir.
Umduğumuz gibi küçük turumuzu attık geri dönenin üstünde. Muzaffer iki komutan gibi sahilde salındık.
Eller kan revan, sırt cılk yara. Her saniyesine değimişti yine de. Her saniyesine.
İnsanlar tebrik etti. Ne inatmış sizinki de dediler.
Şimdi de aynıyım. İnatçı.
Umutsuz anlarda umutsuz çarelere başvururum. Hem yaşadıklarım yüzünden hem de sanırım yapım böyle.
Bırakamam.
Siz de bırakamazsınız.
Bırakanları asla anlayamam zaten. Vazgeçmek, istemeyi bırakmak demektir. Kesmek demektir.
Oysa istemek sihrin kendisi. Gerçekleştirecek olan gücün ta kendisi.
Çok istemek. Çok çok çok çok istemek en güçlü büyü. En içten dua.
Her ne yapıyorsanız yapın bırakmayın.
Yazın, çizin, boyayın, dans edin, şarkı söyleyin. Koşun,dağa tırmanın,yola çıkın.
İpi çekmeye devam edin.
Kulak asmayın insanlara. Vakit kaybı demelerini duymayın bile.
Asla bilemeyiz kalp ne zaman atacak. Belki bir sonra ki hamle başlatacak her şeyi.
Masaja devam etmek zorundayız hepimiz.
...
Hayalet bugün hala Erdek’te. Motoru bakım gördü ve gayet iyi çalışıyor artık. Burnu hala küt. Hala uygun değil o denize. Ama babamın en samimi arkadaşı. Her yaz balık tutuyoruz sırtında.

0 yorum:

 

©Copyright 2011 Taboo | TNB