Düşünceler

Belki şu iş sorununu kafamda fazla büyüttüm belki de büyütmedim sorun gerçekten bu kadar büyük.
Ama ne olursa olsun artık yeter.
Biliyorum ki, her ne kadar bilindik bir argüman olsa da “hiç birşey sağlığımdan önemli değil”.
...
Değil mi gerçekten?
Soruyorsam emin değilimdir, demek ki bilmiyorum.

Zihnim burada bile beni rahat bırakmıyor basit bir cümlecik bile durmaksızın acaba öyle mi sorusunu getiriyor aklıma. Olasılıklar, ithimaller... Saniyeler içinde parlayıp sönen tezler ve antitezler...
Herşeyi o bir saniye içinde biliyorum, sonra o bir saniye geçip gidiyor ve herşey değişiyor.
İçimde sadece düşünceler var. Ordan oraya birbirlerine çarparak dolaşıyorlar. Her çarpmada bir düşünce bir başka düşünceyi yaratıyor. Her gerçek başka bir yalanı, her yalan başka bir gerçeği doğuruyor. Olaylar, insanlar, duygular basit ve güzel olmaktan uzaklaşıyor tat vermiyor, anlamsız ve karmaşık bir hale geliyor kafamda. Sorular cevaplar, olanlar ve gizli kalanlar, şeylerin başka bir şeylerle olan bağlantısı açığa çıkıyor. Tüm olgular birbirine girip diğerini yokediyor. Sonunda yaşam sonsuz, sınırsız, faydasız işe yaramaz bir döngüye dönüşüyor benim için.
Şu hayatta imrendiğim insanlar var,
Kimisi tarihi bir binaya bir resme bir heykele bakıyor ve mutlu oluyor.
Kimisi bir müzikle alıp başını buralardan gidebiliyor.
Kimi alkolle uyuşturucuyla kendini kaybedebiliyor.
Kimi bir kahveyle bile gülümseyebiliyor.
Nasıl başarıyorlar bilmiyorum ama mutlu olduklarını, içlerinde kabaran o coşkuyu görebiliyorum.
Bense ne dünde, ne dünden öncede, ne de şimdi burada başka bir tatilde bile;
Neden sadece denize bakıp ne kadar güzel göründüğünü düşünemiyorum?
Neden kumsala uzanıp keyifle uyuyamıyorum?
Neden basit bir yüzme eyleminde bile düşünmekten vazgeçemiyorum.
Neden bir kez olsun tatil fikrinin deniz kum güneş olarak belirlendiğini anlamaya çalışmaktan alıkoyamıyorum kendimi?
O kadar çok soru var ki zihnimde başka hiçbir güzel duyguya yer kalmıyor içimde.
Daha önce ve hep dediğim gibi artık durmak istiyorum.
Durmak ve hesaplamamak...
Tam tepemde bir kukla ustası istiyorum . Çok gerekiyorsa kollarımı bacaklarımı tutup o oynatsın beni, yapmam gereken işleri o halletsin. Ben bir süre olmamak istiyorum buralarda, bu bedende. Ağırlıksız ve umarsız olmak... uyumak, bilmemek, biraz olsun dinlenmek istiyorum.
...
İstiyorum ama olmayacağını da biliyorum.
Belki büyük bir suçun cezasını çekiyorum, belki sadece ben buyum;
Kediler uyumaktan vazgeçemez ben de düşünmeyi bırakamıyorum.